არაშენდა პარკში - ჩვენი დროის გმირები III

ამ ნაწილშიც ვეცდები მოგიყვეთ იმ ადამიანების შესახებ ვინც აქტიურად მონაწილეობს ქალაქის გადარჩენაში და ვინც ცდილობს, რომ არ მისცეს ხელისუფლებას თვითნებური გადაწყვეტილებების მიღების უფლება (მართალია მთლად კარგად არ გამოდის, მაგრამ ცდილობენ დაუღალავად!)

დღევანდელ პოსტს ცოლიდან დავიწყებ. არა მდედრობითი სქესის სულაც არ არის, უბრალოდ ასე გამოვიდა და მერე კი შევატოვე(თ) ეგ ზედმეტსახელი.


ლევანი ძალიან ნიჭიერი ვინმეა, თითქმის ყველაფერი ეხერხება და გამოსდის (იქნებ ყველაფერიც კი, მაგრამ ჯერ არ უცდია ამდენი), თუმცა უნდა გითხრათ რომ სადმე, რომელიმე ერის თქმულებებში მამრობითი სქესის ცოცხიანი ალქაჯი თუ არსებობს უეჭველად მათი შთამომავალია.  
ზოგჯერ მგონია, რომ უცებ ცხვირი უნდა მოუკაუჭდეს, ხმა გულისგამაწვრილებელი გაუხდეს და ჩანთიდან მოწამლული წითელლოყება ვაშლიც ამოაძროს.
სხვა მხრივ კი ძალიან კარგი ვინმეა და ნამდვილად ვერ მოიწყენ მის კამპანიაში.

კიდევ იმ უცხოელებზეც უნდა მოგიყვეთ ბანაკში რომ დიდი ხანი ცხოვრობდნენ - მაგალითად ტობიასი, რომელიც ერთ-ერთი პირველთაგანი იყო ვინც უცხო ქვეყნიდან ჩამოვიდა და პარტიზანებისკენ გამოეშურა - ის კარგად აღზრდილი მაწანწალა იყო ნამდვილად, თუმცა ძალიან კეთილი და სათნო, ჭიანჭელასაც რომ არ დაადგამდა ფეხს.


კიდევ ერაყელი ძმებიც გყავდნენ - მუსტაფა და გეიტსი - ეგეთი ამრევები კრიმანჭულის მღერისაც კი არ არსებობენ.

არ შეიძლება რომ სპირიდონი იგივე სილვანი არ აღვნიშნო - მგონია, რომ ცოტა გონებრივი პრობლემებიც შეიძლება ჰქონოდა, თუმცა პარტიზნების სულიერ და ფიზიკურ განვითარებაზე უსასყიდლოდ ზრუნავდა და დილაობით სახედასიებულ მსურველებს იოგის გაკვეთილებსაც უტარებდა. დღემდე ვერ გავიგე თავის დაბადების თარიღი არ იცოდა თუ არ უნდოდა გამხელა და ამიტომ სულ რაღაც გაუგებრობებს პასუხობდა კითხვაზე "რამდენი წლის ხარ?", ხოლო კითხვაზე "როგორ ხარ" - ყველაზე უცნაური პასუხი - მე ბედნიერი ვარო - ჰქონდა.


ერთი მწვანე გოგოც გვყავს ჩვენ სახელად თამუნა, თითქმის ყველა მორიგეს მისი გაღიმებული საახე ხვდებოდა დილით კარვიდან გამომძვრალს, ზოგჯერ ცხელ ყავასაც ახვედრებდა ხოლმე თანამებრძოლებს და საერთოდაც "ძევუშკა ტაიფუნ" არის - ბანაკში თუ ხვდება იმ დღეს დალაგებაზე ზრუნვა არავის უწევს.


ცოდვა გამხელილი ჯობიაო და ჩვენ ერთი "ლევი" წმინდანიც გვყავს, რომელიც ჩვენს ტელევიზიაში "გამოჩენაზე" ზრუნავს და რა თქმა უნდა ყოველთვის ჩვენს გვერდითაა.
ასეთია ჩვენი შორე, მართალია ბანაკის ოთხფეხა და თავნება მაცოხვრებელს სევდიას ვერ გაუგო და კონფლიქტი გაჩნდა მათ შორის, მაგრამ სევდიამ აპატია.


ჩვენ განუყრელი მეგობრებიც გყავს შოთა და სოფო - თუ არის შოთა არის სოფოც და პირიქით, ისე კი რა თქმა უნდა ორივეს ცალ-ცალკე დახასიაათება მომიწევს.

შოთო ერთი შეხედვით ჩუმი და მშვიდია, თუმცა თუ მის ძაღლზე დაელაპარაკებით მშვენივრადაც საუბრობს აქტიურად.



სოფო პირიქით მშვენივრად აქტიურია და სულაც არ სჭირდება სიტყვების ამოქაჩვა, ყოველთვის ხალისიანი და გაღიმებულია თუმცა სულ მგონია, რომ ცხოვრება გაურბის და სულ სადღაც აგვიანდება. 

ნატა იცით როგორია? გიჟი მეცნიერები რომ არიან ხომ იცით, უცნაურად ჩაცმულები და თმებაწეწილები? ზუსტად ასეთია ოღონდ მეცნიერებაში კი არა ხელოვნების დარგში მოღვაწეობს და ძალიან წარმატებულადაც. 
აქტიური და მხიარული ადამიანია რომელმაც იცის როგორ შექმნას უცნაური რამეებისგან გამოსადეგი ნივთი.


ლუკა წელს გავიცანი და ახლა ვფიქრობ მისი ძმებივით კარგია თუ ცოტათი ჯობია კიდეც. მართალია შორს არის საქართველოდან და ხშირად უწევს საინტერესო რამეების გამოტოვება, მაგრამ მგონი სულ მალე საფრენ აპარატსაც გამოიგონებს და მერე მასზეც იტყვიან "აი ხომ ვიცოდით რომ გააფრენდაო"


გიორგი - აი მისი აღწერისასაც გავიჭდე, რთულია ჭრელთვალება, სათნო გამომეტყველების ტიპი დაახასიათო, რომლის გუნება - განწყობის ცვილებების შესახებ ასე თუ ისე წარმოდგენა გაქვს.
ნიჭიერი და ზარმაციო თუ ვინმეს შეეფერება ნამდვილად გიო იქნება ეგ.
შემპარავი გამოხედვითა და მაჟალოსავით იუმორით ნამდვილად დამახსოვრებადი პერსონაჟია.


სანდრო დიდ და პატარა პარტიზნებს შორის შუალედური რგოლია, სასაცილოდ გაბურძგნული და ძალიან მოძრავი ტიპია. ცდილობს შეაკეთოს ყველაფერი რაც ხელთ მოხვდება, თუმცა თუ ის რაღაც ჯერ არ გაფუჭებულა ესეც არ უშლის მას ხელს -გაფუჭებას წინ რა უდგას, მერე კი დაჯდება და ისევ აკეთებს, ასწორებს და აუმჯობესებს, თუმცა ექსპერიმენტები ყოველთვის წარმატებით როდი სრულდება.



ირინკა (იკული) პირველ შეხედვაზე რთულადასაკამოსაცნობია, თუმცა სანდროს მიერ შექმნილ შუალედურ ფენაზე ერთი საფეხურით ზემოთაა და თავიც უფრო დარბაისლურად უჭირავს.
ხალისიანი და მუდმივგაღიმებული წარმოუდგენელია ვინმეს გულგრილს ტოვებდეს, აბსოლუტური გულღიაობით დაჯილდოვებული ადამიანია.



ძალიან ზრდილი და კეთილგონიერი ადამიანები რომ არსებობენ ფილმებში ხომ იცით? აი აზრსაც რომ ეკითხებიან და საერთოდ დიდ დინასტიებს რომ უძღვებიან ხოლმე?
ზუსტად ასეთია მაია. გულღია, მაგრამ ისეთი ზედმეტს რომ ვერაფერს შეჰკადრებ, ამ დროს კი ძალიან მეგობრული დამოკიდებულება გექნება.
მაიას იმდენი ინფორმაცია აქვს ალბათ საჯარო ბიბლიოთეკის გადავსებულ არქივებში რომ არ იქნება მაგდენი.
ყოველ ჯერზე როდესაც რაღაცას ყვება მინიმუმ ორ - სამ ძალიან უცნაურ და იშვიათ რამეს გაიგებს ადამიანი.




შესავალი
ნაწილი I 
ნაწილი II
ნაწილი III
გმირები I
გმირები II
ნაწილი IV

Post a Comment

0 Comments