ასე უსახელოდ მოკვდა

მისგან ქუდი, ბევრი შეკითხვები და უცნაური მოგონებებიღა დარჩა.

სებასტიანი მოკვდა,თუმცა რა ახლა, სებასტიანიც აბსოლუტურად პირობითი სახელია.

უცნაურია, მოკვდა და დატოვა თავისი კვალი ისე, რომ დღემდე არავინ იცის ვინ იყო და ეს "თავისიც კვალიც" აბსოლუტურად აბსტრაქტული თუ ზღაპრული გამოდის.

თუ ის ის არ იყო და რაღაც შექმნა, მაშ ითვლება მისი ქმნილება მისად და რეალურად?

სიბნელეში ვისხედით და ამ თემებზე ვბჭობდით, როდესაც მოძველბიჭო გამომძიებელი დაგვადგა თავს.

- ეეემ, გამარჯობათ, მე ლადო ვარ. აი ქალბატონ ნანას რომ ველაპარაკე  და საქმეს ვიძიებ რა.

ყველამ სალმითვე ვუპასუხეთ ამ საეჭვო ტიპს, მაგრამ გვეტყობოდა რომ უფრო უკეთ მოვიკალათეთ და სეირს დავუწყეთ ლოდინი.



ამ დროს ჩვენმა სტუმარმა ნანაც შეათვალიერა თითქმის უკუნ სიბნელეშ და გულწრფელად აღტაცდა, რადგან აქამდე აფთრების ხროვაში მოხვედრილი ლეშივით გრძნობდა თავს.

- აუ, თქვენც აქ ხართ. კარგია. იმ დღეს ვერ გავუგეთ ერთმანეთს - დაიწყო ბლუკუნი, მიუხედავად იმისა, რომ ნანას დამცინავ, მაგრამ მაინც მკაცრ სახეს ვერ ხედავდა.

-დიახ, გისმენთ. შეგვიძლია რამით დაგეხმაროთ?

რამდენიმე წუთი იწრიალა ადგილზე, შემდეგ იპოვნა კომფორტული პოზა და შეცბუნებულმა დაიწყო.

-იცით, მე მინდოდა რაღაცეები მეკითხა, ვერ გავარკვიეთ ვერაფრით და იქნებ თქვენ იცოდეთ...

ჩვენს გაოცებას არ ჰქონდა საზღვარი, გამომძიებელი ჩვენ გვეკითხებოდა რამე ხომ არ ვიცოდით და როგორ უნდა  გაერკვია დეტალები.

შემდეგ უხერხული დუმილი ჩამოვარდა. ამის გასანეიტრალებლად ვიღაცამ სებასტიანზე ხუმრობა წამოიწყო, გაიხსენა ბოლო დღეების შემთხვევები და შემდეგ როგორღაც ვარაუდებამდეც მივედით, კარგა ხანს ვბჭობდით ვინ შეიძლებოდა ყოფილიყო, სადაური იყო მისი აქცენტი და საერთოდ რატომ არ შეშინდა როდესაც საზღვარი გადმოკვეთა.

ამ დროისთვის გამომძიებელი აღარავის ახსოვდა, ძალიან ბნელოდა და მხოლოდ იმით ვხვდებოდით ერთმანეთს რომ მიჯრით ვისხედით და ერთმანეთს ყურში ჩავყვიროდით.

ამ ღრიანცელში მორიდებულმა ბუტბუტმა ისე შეგვაშინა გული ყველას კოჭებში აღმოგვაჩნდა, ეგ იყო და ვიფიქრეთ სებასტიანის სული გამოგვეცხადაო.

- იცით, ამდენი რამე გცოდნიათ და რატომ არ მეუბნებოდით აქამდე? - მგონი ცოტა დებილი იყო, არა კი არაფერი მაგრამ გამომძიებელი ცოტა სხვა სიკეთეებით უნდა იყოს დაჯილდოვებული არა?

- რა გვცოდნია? - სახე დაუგრძელდა ქეთის, სახის დაგრძელება არ დაგვინახავს, მაგრამ ისეთი ინტონაციით იკითხა უეჭველი ასე იყო.



- აი, აი... - ხმა ჩაუწყდა უბედურს - რომ ასეთი ტიპი იყო და ამდენ რაღაცას აკეთებდა და

ამ მომენტის მერე სიცილი ვეღარავინ შეიკავა, ვხარხარებდით ბოლო ხმაზე.

***

სებასტიანი უცნაური ტიპი იყო, ავად თუ კარგად ახერხებდა ყველას გახალისებს და სულ ომახიანად იყო ხოლმე, სიკვდილის მერეც კი მოახერხა ისეთი სიტუაცია შეექმნა თავისდაუნებურად, რომ 10 კაცი გულის წასვლამდე აცინა.

ასე უსახელოდ მოკვდა, მაგრამ ჩვენ ხომ ვიცით რომ ის იყო....

Кто что ни говори, а подобные происшествия бывают на свете, - редко, но бывают.(c)