გამორთეთ ზაფხული, ჩამოხსენით მზე!!

ქალაქში ცხელა ,

იღლება ყველა…..

ზაფხულია და დაუნდობლად აცხუნებს მზე, არავის ერიდება. ხრუკავს და აშრობს ყველას და ყველაფერს….

ქალაქი დაცარიელდა, შედარებით სიმშვიდეა (აი ისეთი აღდგომის დღეს რომ არის ხოლმე).

ყველა ნელა მოძრაობს, ჰაერი ისეთი მძიმე და ცხელია რომ მოძრავი სხეულები ბლანტ და ერთგავროვან მასად მოჩანს ქალაქში….

  

რაღაცეები ხდება, ვიღაცა ვიღაცას ხვდება და მაინც , ყველა მონოტონურად და მიძინებულად მოძრაობს, საუბრობს და არსებობს კიდეც….

გქონიათ როდესმე შეგრძნება რომ ის რაც არის, ან იყო, აღარ არის ან აღარ გინდათ?? ხომ ძალიან მკვეთრი და უსიამოვნოა თითქოს, არადა ძალიან, ძალიან საჭირო შეგრძნებაა….

ამ ზაფხულს ყველა გეგმა , რომელიც მქონდა თავდაყირა დადგა და თავზე დამემხო :) გადავწყვიტე არაფერი დავგეგმო და სპონტანურად ვიმოქმედო.

ზაფხული ფაქტიურად მიილია სიძლიერეს კი არაფრით ჰკარგავს… როდის მოვა ჩემი ზამთარი?? ცივი, უხეში და უგულო… როდის გათოშავს არემარეს …

ზაფხულში ფიქრიც ძნელია, ტვინი გილღვება და სუნთქვა გიჭირს. ზაფხულში ბევრი და აქტიური მოძრაობაც ძნელია – ბევრ წყალს აორთქლებს ორგანიზმი და მალე იღლები , უცებ იფიტები.

ზაფხულში დათრობაც ძნელია, არ გსიამოვნებს სასმელისგან მონიჭებული სიმხურვალე, ზაფხულში ჩახუტებაც მზარავს – ჩემი ოფლი არ მყოფნის ახლა სხვას რომ არ ჩავეზიარო?

ზამთარი მინდა – თეთრი და ცივი… სუსხიანი …

მიუხედავად იმისა რომ ზაფხული ლაშქრობების დროა 3-4 თვე ასეთი სიცხის გაძლებად მაინც არ ღირს…

აღარ შემიძლია – გამორთეთ მზე!!! მოხსენით თანამდებობიდან ზაფხული!!!