ჩიტის გაფრენის სიმაღლეზე.........
ვზივარ... სუნთქვა მიჭირს... როგორც არ უნდა იყოს 5100 მეტრი არც ისე ცოტაა..... მაგრამ მაინც რა სასიამოვნოა....
ყველაფერი უკან დარჩა... ყველაფერმა ჩაიარა...
ასეთ სიმაღლეზე ცხოვრება ერთი-ორად ლამაზი გეჩვენება..........
ყველა ფიქრი გტოვებს.....
ყველა გარდა იმ ფიქრებისა რომლებიც თვითონ დაიტოვე......
ჩემი ფიქრები ახლა საყვარელ ადამიანზეა......
ადამიანზე რომელიც მელოდება, და მიფრთხილდება....
ვზივარ.... სუნთქვა მიჭირს.....როგორც არ უნდა იყოს 5100 მეტრი არც ისე ცოტაა.....
არ ვიცი დავბრუნდები თუ არა უკან......
და მაინც ცხოვრება მშვენიერია....
მხოლოდ ეს უნდა დაინახო..........
ვინ ვარ მე
მარიამი
Search This Blog
პარტნიორები
Blog Archive
≡ ნოველა რომელიც არ ვიცი როგორ დავასრულო
Contact Form
პოპულარული
გამოიწერე სიახლეები
Labels
- .: რეპორტაჟი :. (78)
- ...::უთო::... (67)
- →განწყობა← (132)
- ≠ მაგრამ ასეც ხდება (49)
- ╬ვბოდავ╬ (94)
- ½ ღმერთო ურო ჩამცხე (108)
- 213 (40)
- Art გენი (5)
- C13 (52)
- ESM (1)
- LGBT (9)
- Off-Road (6)
- Trip (41)
- wanna be ნოველა (17)
- wanna DIE (31)
- აზია (40)
- ამბავი (85)
- განწყობის დღიური (146)
- თემატური საუბრები (82)
- კოლაბორაცია (3)
- კონკურსი (1)
- ლაშქრობა (73)
- მე-amor (29)
- მიმოხილვა (1)
- მოგზაურობა (76)
- ნარჩენები (5)
- ოფროუდი (6)
- პარტიზანული მებაღეობა (11)
- რეპორტაჟი (85)
- რჩევები (15)
- საკონკურსო (5)
- სწავლა (1)
- ფიქრები (33)
- ჩანახატები (71)
☺მეგობრების ნავსაყუდელები☻
You Can Follow ... ♥
ჩემი სტატიები
Post a Comment
დასტოვეთ თქვენი მოსაზრება...ნუ მოგერიდებათ გამოხატოთ თქვენი ჰაზრები თავისუფლად!